Inleiding
In de gezondheidszorg worden we dagelijks geconfronteerd met schijnbaar niet te diagnosticeren ziekten en de blijvende gezondheidsproblemen.De laatste jaren is het aantal patienten die met vele vage klachten bij hun therapeut komen enorm toegenomen en vaak valt er niet een echte diagnose of behandeling aan te koppelen.
De weerslag van chronische ziekte is hoger dan ooit tevoren, en wij zijn ons er allen van bewust dat de toxiticiteit van schimmels, naast invloeden zoals virale, chemische en milieuoverbelasting significante medebepalende factoren zijn aan veel van de gezondheidsproblemen waaraan we als mensheid lijden

.

Voedingsbodem
Alles wat leeft heeft zijn eigen zeer specifieke terrein of voedingsbodem nodig om te overleven. Een virus, bacterie of een schimmel (maar ook een optimale gezondheid!) kan alleen kan gedijen onder de specifieke (milieu-) voorwaarden die hun ontwikkeling bevordert.
Verstoring vindt plaats wanneer de optimale condities veranderen.

Een voorbeeld:
Er zijn in onze darmen symbionten (bacteriën) aanwezig die onze darmflora, en daarmee onze gezondheid, bepalen en in een optimale conditie houden.Wordt in onze darmflora het evenwicht verstoord (bijvoorbeeld door een antibiotica kuur, waarbij een groot deel van de aanwezige symbionten worden vernietigt) dan veranderd het milieu of de voedingsbodem in de darm en krijgt in dit geval veelal een schimmel de kans om zich te ontwikkelen tot een factor die een behoorlijk ziekmakende invloed kan hebben op de gezondheid. Bovendien kunnen er door een verstoring van de juiste voedingsbodem elders in het lichaam ook voedingsbodems ontstaan voor bijvoorbeeld virussen en ziekmakende bacteriën.We kunnen dus concluderen dat wanneer er een voedingsbodem aanwezig is, veranderd of gecreëerd wordt, een gezonde conditie om kan slaan in een ziekmakende. Maar dit betekent ook dat wanneer we weten wat die voedingsbodem is, we het proces ook om kunnen keren.